Fransa 0-2 Meksika

2004'te bu takımın başına geldikten sonra WC 2006'da finale giden takımı Zidane etkisiyle mi açıklamak gerekir, yoksa 2 senede yapıya bu kadar büyük zarar verememekle mi bilmiyorum.. Fransızlar 2002'de Dünya Kupası'nda gruplardan çıkamadılar, 2004'te de JacQues Santini'yle başka bir hoca faciası yaşadılar.. Ondan sonra göreve gelen Domenech'in 2006'da finale gidişini açıklayamıyorum ben, aklıma sadece Zidane geliyor.. 2004'te Santini tarafından sol açığa atılarak bitirilen Zidane.. O dönemin fırtına sol açığı Pires'i sağa gönderip Rothen'i bir kere bile denemeyen Santini'yle karışık bir şekilde..

Raymond Domenech bu seviyede gördüğüm net en kötü hoca.. Sistemi çevirme yönündeki mantalitesi bile yanlış.. Arkada başka şeyler düşünüyor olabilir ama açıklamalar o düşündüklerini vermiyor, defans-hücum dönüşünü diziliş basitliğine indirgiyor.. İlk maçta içte denemediği Malouda'yı sola atıp, Gourcuff'u keserek uzun zamandır orada oynamayan Ribery'yi forvet arkasına atması fiyasko.. Kafasının ne kadar dolu, şu anda beyin olarak turnuvadan ne kadar uzak olduğunun başka bir kanıtı.. Pires'ten aldığı ayarlara Zidane da eklendi ve bu geceden sonra bunlar çoğalarak devam edecek.. Gignac - Anelka ikilisini mağlubiyetten önce denememesi bile büyük bir gariplik..

Javier Aguirre ilk maçtaki 3'lü - 4'lü değişimlerini Fransa'ya karşı doğal olarak bırakıp klasik bir dörtlüye dönmüş.. İlk maçta golün cezasını kestiği Aguilar'ı bu nedenle mi, yoksa Salcido'yla klasik bir 4'lü için fazla ofansif olarak gördüğü için mi oynatmadı bilmiyorum.. Daha dengeli Osorio sağ beke alınmış ve ilk maçta içte neden oynadığını anlayamadığım, son yarım saat gerçek yeri olan beke çekilen Efren Juarez de Osorio'nun önüne konmuş.. Muhtemelen Evra önü Ribery bekleyen Aguirre'nin sola aldığı bir tedbirdi bu ama Gio'yu MarQuez ve Torrado'nun yanına içe attı bu hamle.. Gio'dan Franco'nun yanına giren sürpriz çıkışlar beklendi ve genel olarak öncelik sol tarafa verildi..

Hücumun yine yanından geçemeyen bir Fransa ve yavaş yavaş cesaretlenerek ileri çıkmaya başlayan bir Meksika.. İlk maçta iyi bir oyun sergileyen Toulalan'ın bu kadar bozulması ve Fransa'nın merkezi teslim ediyor gibi görünmesi bile büyük fiyasko.. Güney Afrika maçının yıldızlarından Gerardo Torrado yine maçın büyük yıldızlarından.. 31 yaşında ve Cruz Azul oyuncusu.. Galatasaray için düşünürken, böyle bir iç oyuncusu kaça patlar ki? Uğraş dur sonra Vincenzo Grella peşinde.. Vela'nın sakatlığında oyuna giren Pablo Barrera ikinci golün kahramanı.. Maçın gidişatını anlayan ve galibiyete olan ihtiyacıyla birlikte cesaretlenen Aguirre'nin Javier Hernandez'i Franco'nun değil de Efren Juarez'in yerine alarak hem forveti çiftlediği, hem de Gio'yu gerçek yerine çektiği hamle maçın kilidi ve Aguirre'ye kazandıranı.. Golde ofsayt var ama çeyrek adımlık bir fark planın doğruluğunu ve hak edilmişliği değiştirmez..

Bundan sonra Fransa'nın işi çok zor.. Beraberlik Meksika ve Uruguay'ı el ele gruptan çıkarıyor ama Arjantin ve muhtemel Güney Kore eşleşmesi bazı şeyleri değiştirebilir.. Bu Fransa'nın Güney Afrika'ya 3+ fark atma ihtimali pek mevcut görünmüyor ve bu da Meksika'yı arkayı sağlama alarak Uruguay'ın üstüne götürebilir birincilik için.. Giovani yine maçın yıldızlarından, onun için ayrı küçük bir post gerekecek 1-2 gün içinde.. Ama iş ahlakı ve göstermeye çalıştığı çok yönlülükle sevgim giderek artıyor.. Torrado'yu saymazsan şu ana kadar takımının en iyisi ve muhtemelen halkına da en çok güven veren hücum oyuncusu.. Fransa, Türkiye'deki son moda akıma pek katılmadığım için her zaman sevdiğim bir futbol ülkesidir.. Yetiştirdiği büyük futbolcular ve kaliteli teknik adam yönünden açık ara dünyanın en zengini olan bu futbol ulusuna Domenech'in yakıştığını söylemek ise mümkün değil.. Neyse ki turnuva sonrası işler değişiyor.. Blanc'la bu takım tekrar 10 sene öncesine dönmek için atılımını yapar..

Gourcuff'u şöyle bir maçta kesmek için aklını aldırmak lazım ya..