Epic Fail

Bu ülkede son hafta şampiyonluk kaybedilmez inancı 1959'dan beri 45 yıllık geçmişiyle bütün takımların önünde dikilirken 2006'da Fenerbahçe, Denizli'de bir şampiyonluğu bırakıp tarihe not düşmüştü.. 2006'dan sonra bu iddia son hafta iç sahada şampiyonluk kaybedilmez klişesini çıkardı.. Onun yıkılışı da yine Fenerbahçe eliyle bu gece gerçekleşti.. İki büyük futbol klişesi artık bu topraklarda anılmayacak.. Ülkenin en büyük oyun klişesi olan 4 büyükler dışında bir takım şampiyon olamaz önermesiyse bu gecenin, belki de bu ligde son 10 yılın en büyük gelişmesi olarak öne çıktı.. Bundan sonra ülke futbolu başka bir yere gidecekse 16 Mayıs 2010 bunda çok büyük bir pay sahibi olacak..

Bu gece Bursa ve Kadıköy'de yaşananları anlatabilmek için Bursalı ya da Fenerbahçeli olmak gerek.. Başkalarının bu hadiseleri tasavvur etmesinin imkanı yok.. Fenerbahçe'nin 2 ay boyunca alttan alttan, fark ettirmeden sonuna getirdiği ligde son hafta soğukkanlılığı kaybedip şampiyonluk türkülerine başlaması maçtan önce en sakıncalı durumdu.. Buna rağmen 60. dakikaya kadar bu maçtan böyle bir sonuç beklemiyordum.. Bu tip maçların analizi, tekniği olmaz.. Görüntü itibarıyla Galatasaray'ı 2000 yılında yendikleri maçın benzerinin tarafların değişmesiyle sahnelendiği maça girişleri ilk 10 dakikada umutla izleyen herkesin hevesini kıracak boyuttaydı.. Müthiş baskıdan golü çıkardılar ama hemen sonrasında o kontrol futboluna geri dönüp Trabzon'a çıkma imkanı vermeleri bence gecenin en kritik strateji hatasıydı.. Takımın karakteri ne olursa olsun bu maç bir finalse ve muazzam bir fizik güç üstüne presle rakibi kendi sahası önüne yığıp ilk 10 dakikada skoru buluyorsan o işi orada bitirmen gerekir.. O pres 45 dakika süremezdi ama 2'yi bulana kadar bir süre daha devam edebilirdi.. Maçın 2'ye gelmesi Trabzon'u bitirir, Fenerbahçe'nin de savunmasına güvenen bir takım olarak skoru çok daha rahat almasını sağlardı ama yapılmadı.. Disiplin kaybıyla hakemin etrafını sarma sonrasında gelen ani Trabzon akını sonrasında skorun 1-1'e gelmesi Fenerbahçe'yi tekrar öne çıkardı.. Trabzon yine o prese karşılık veremedi ve kalesinin önüne yığıldı ama Trabzonspor'a inanç verildi.. İlk devre boyunca rakip sahaya gayet bilinçli bir şekilde yerleşen takım golü bulamadı ve devreye girildi..

İkinci yarıda benzer baskı devam etti ama değişen bir şey vardı.. Ara Trabzon'un inancını artırdı, ikinci yarının başında erken gole ihtiyacı olan Fenerbahçe ise gol gelmedikçe krize girmeye başladı.. İkinci yarıda ilk yarıdan bile daha fazla pozisyona girildi ama bunların önemli bir bölümü kaostan çıktı.. 60 sonrası yavaş yavaş taraftarlar arasında başlayan gerginlik saha içine sirayet etmeye başladı ve o ana kadar çok önemli bir pres gücüyle oynayan takımda fiziksel düşüş de ortaya çıkmaya başladı.. Bu esnada Cristian ve Deivid'le oyuna müdahale etti Daum ama çok net bir yanıt alamadı oyunculardan.. 70-75 sonrası taraftarlar tamamen takımı unuttu ve kendi dertlerine düştüler, oyuncular sahada yalnız kalınca yoldan çıkış da arttı.. Böyle bir ortamda girilen sayısız pozisyon ve Onur Kıvrak solosu gerçekten akıl almazdı.. Fenerli oyuncuların isteğinde ve sahaya yansıtmak istediklerinde hiçbir sorun yoktu ama karşıda Onur, Giray ve Egemen'den oluşan müthiş bir savunma üçgeni ve 2006 sonrası oluşan doğal bir stres vardı.. Takımı özellikle ikinci yarıda serseri mayına çeviren bu oldu..

Trabzon'da Onur dışında tandem mükemmeldi, iki bek bir o kadar kötüydü.. Birbirinden bu kadar kopuk bir savunma dörtlüsünü uzun zamandır izlemiyorum ama özellikle Cale'nin bölgesi otobana dönmüşken Fenerbahçe'nin kenarlardan gol çıkaramaması sadece Onur'la ve beceriksizlikle açıklanabilir.. Son 10 dakika tamamen kontroldan çıkış.. Gökhan Ünal'ın oyuna girerken çıkan oyuncunun diğer forvet olması Daum'un da daha önceki iki kayıptan etkilendiğinin sahaya yansıması.. Tartışılan marş ve şarkı girişiyse benim anladığım kadarıyla Güiza'ya gelen ıslıkları maskelemek için verildi hoparlörlerden.. Tamamen bir karmaşa içinde geçen son 10 dakikadan sonra uzatmalarda gelen 2-2'lik anons ise başlığı açıklayan en önemli hadise.. Uzatmalarda tam anlamıyla Fenerbahçe'nin 1.5 dakikasını çalan, iki geri pas ve 11 kişiyle rakip ceza alanına yığılan bir duran topun kullanılamamasını sağlayan bu anons maç sonunda stattaki yığını da çileden çıkaran gelişme oldu.. Sadece 1.5 dakika değil, Yunus Yıldırım'ın da maçı en az 30-40 saniye daha fazla uzatmasını engelleyen bir durum oldu anons.. Böyle bir maçta 2 dakika ise en az net 1 pozisyon demekti belki de..

Bursaspor'un yaptıkları yaklaşık 2 ay boyunca konuşulacak.. Beşiktaş'tan ayrıldığı günden beri çok önemli bir adam olduğuna inandığım, Bursa'da geçen seneki parıltılı ilk dokunuşu sonrasında bu seneki sağlam yapısıyla şampiyonluğa ulaşarak büyük hoca olduğunu gösteren Ertuğrul Sağlam artık kendisine sallayanların ağzını sonsuza dek kapatmayı başarmıştır.. Bazı hocalar ilk zirvelerini gördükten sonra geçen senelerle beraber kendisini yenileyemez ve o çıtanın üzerine bir türlü geçemez.. Ertuğrul da bunu yaşayan hocalardan biri olabilir ama bundan sonra hiçbir başarı yakalayamasa bile 5. şampiyon çıkarma apoletiyle bu ülkenin futbol tarihine geçmiştir.. Her gittiği takımda müthiş bir ilk dokunuş gerçekleştiren bu adamın dış dünyayı takip ettiği her haliyle belli olan yapısıyla bu yenilenmeyi sürdürerek devam ettireceğine inancımsa sonsuz.. Bu yaz kasaya çok büyük bir nakit girişi olacak ve 150 bin liraya Ozan İpek'i çekip alan bu takımın az ve öz transferle seneye de ligin, belki de Avrupa'nın en sağlamlarından biri olacağını tahmin etmek için Nostradamus'luk yapmaya gerek yok..