UK Championship 2009 Yarı Final

Ding Junhui 9-8 Allister Carter

Peter Lines 5-9 Stephen Maguire

Ronnie O'Sullivan 9-3 Mark Selby

Liang Wenbo 2-9 John Higgins

Ding, Ali Carter'ı geriden gelip decider'da mağlup etti.. Peter Lines'ın masalına üzgün Stephen Maguire noktayı koydu.. Ronnie O'Sullivan bekleneni beklenenden de kolay bir şekilde yaptı.. Higgins ise çeyrek finale yanarak gelen Wenbo'yu beklenmedik şekilde rahat eledi.. Wenbo'yu Higgins gibi bir adam karşısında favori gösterince böyle tokadı yiyebiliyorsunuz ağzınızın ortasına.. Ronnie maçının dışında ara ara netten takip etmeye çalıştım Higgins'i, Wenbo'ya ıstaka göstermedi neredeyse..

Roket'in galibiyet normal ama normal olmayan bu kadar standart altı bir oyun ortaya koyarken çıkan sonucun 9-3 olması.. Bunda aslan payını geçen sene Welsh Open ve Masters'ı kazandıktan sonra bir anda inişe geçen ve vasatlaşan oyunuyla Selby alır.. Çok uzun zamandır eski çizgisinden uzak.. Geçen sene kazandığı turnuvalardan sonra antrenman temposunu azaltmış mıdır? Mümkün ama kazanılan turnuvalardan sonraki bu düşüşler hoş görünmüyor.. Ronnie de maç sonu açıklamalarında oynadığı oyundan memnun olmadığını belirtiyor ve çok da mutlu olunacak bir durum yok diyor..

Ding'in Carter'ı geçişi güzeldi, ara ara takip etme şansım oldu.. Ding kesinlikle geri dönmüş görünüyor.. Bundan sonra kaybetmesi fazla önemli değil ama son turnuvalarda zor durumlardan çıkışı çok iyi, muazzam fundamental'ında geliştirecek bir şey yok zaten.. Peter Lines TV'den korktu, TV'de öldü.. Yayının oyuna olan etkisinden bahsettim ama bir oyuncunun bu kadar sık dile getirmesinin garip olduğunu da söyledim.. Bilmediğim, aslında gayet normal olan bir durum varmış.. Peter Lines'ın 7 yıldır bir maçı canlı olarak televizyonlardan yayınlanmamış.. Biraz ellerin titreyecek olması normaldir.. Maguire 2-0 girmiş, Lines ilk seansın arasına 2-2 gitmeyi başarmış fakat sonraki 4 frame'i alan Maguire maçı 6-2'ye taşıdıktan sonra Lines geri dönememiş.. Güzel hikayeydi, şampiyonaya da sağlam renk kattı.. Yarı finaller şöyle:

Ding Junhui - Stephen Maguire

Ronnie O'Sullivan - John Higgins

Ding - Maguire maçı çok dengede.. Ding çok daha zorlu bir yoldan geldi ve yıprandı ama formunun da sağlam olduğunu kanıtladı.. Maguire ise 3 tane kolay oyuncuyu geçti ve yarı finale gelmesine rağmen zorlu bir mücadele yapmadı.. Kafası daha dinlenmiş durumda ama ciddi bir oyuncu karşısında dağılabilme ihtimali de kafalarda.. Fakat büyükbabasının vefatının ona sağladığı motivasyon önemli.. Oyun anlamında olmasa da psikolojik olarak yıpratıcı olan bu etkenin şu ana kadar ona artı sağladığını görmek zor değil.. Hem normal hayatta, hem de snooker'da büyükbabasıyla arasında çok önemli bir bağ varmış ve bu nedenle turnuva da büyükbabanın vasiyeti olarak büyük önem kazanmış durumda Maguire için.. Ding'e göre mental yönden çok daha kilitlenmiş durumda maça.. Bu seviyede bu motivasyon da oyuncuyu öne çıkarıyor..

Higgins - Ronnie mücadelelerinde şu kazanır demek adetim değil.. Hem ikisine de bayılıyorum, hem de fazla anlamı yok.. İki taraf da birbirine büyük saygı duyuyor ve açıklamalarına bunu yansıttılar.. Ronnie, Higgins'le oynamanın zorluğunu ve onun ofansif-defansif oyun bileşimindeki efsaneliğini vurgularken ezeli rakibi ve hiç sevmediği Hendry'ye dokundurmadan da duramadı.. Geçici sıralamadaki farklı birinciliği ve formuyla şu anda kendi oyunundan daha iyi durumda olduğunun da farkında.. Higgins'in açıklamaları ve rakibe saygısı da farklı değil.. Wenbo karşısındaki çok iyi oyununa rağmen Ronnie'ye karşı daha iyi olmak zorunda olduğunu söylemiş.. Söylediği ilginç ve güzel bir ayrıntı, snooker oyuncularının çoğuna karşı iyi oynamadan kazanmanın mümkün olacağı fakat Ronnie'ye karşı standart üstü oynamadıkça kazanmanın imkansız olduğu.. Tebessümle takip ediyoruz tabii bu iki güzel adamın karşılıklı övgülerini.. Maç yarın, umuyorum Eurosport'tan naklen.. Hem cumartesi, hem pazar.. İki finalli turnuva bu..