Moskova'da Dram

Bir John Terry penaltısı.. Kupaya uzanmak ya da kupayı rakibe bırakmak arasındaki tek fark bir tek penaltı atışı.. Bu şekilde kaybedince bir taraf üzülüyor insan.. Keşke Terry ilk penaltıyı kaçırsaydı da öyle alsaydı kupayı United diyor.. Bir kaptan için bu gecekinden daha acı bir futbol gecesi olamaz, ömrü boyunca unutamayacağı bir şey yaşadı Terry bu gece..

United'ın ilk 45 dakikada kurduğu baskı inanılmazdı, maçın da hakkını veriyorlardı her anlamda.. 45. dakikada gelen balık Chelsea golü hakkaniyetten yoksun bir skorla devreye girilmesini sağladı.. Ama o balık golden sonraki 75 dakikada Chelsea şansının hakkını vermeyi de başardı.. Çift forvet üstüne Scholes'la beraber United orta sahasının sıkıntı çekebileceğini düşünmüştüm maçın başında.. Sağdan gelen Hargreaves enerjisi Scholes'un EPL'de oynadığından daha defansif bir oyunla birleşince United o ilk 45 dakikadaki dominasyonu kurmayı başardı.. İkinci yarıda Chelsea'nin oyuna hakim olmasını sağlayansa Scholes'un burnuna aldığı darbeden sonra yavaş yavaş oyundan kaybolup Carrick'i fazlasıyla yalnız bırakması oldu.. Özellikle 55-60'tan sonraki United orta sahasındaki boşluk tarlayı andıran bir yapıdaydı.. Genel maçın dengesine bakınca 1-1'lik 120 dakika çok rahatsız edici durmadı ama Chelsea'nin maçın genelinde biraz daha iyi olduğunu kabul etmek gerek..

Bir John Terry penaltısı.. Kupayı bir taraftan alıp öbür tarafa götüren şey.. Peki sırf skor değişti diye bazı gerçekleri yok saymaya gerek var mı? Roman Abramovich'in Jose Mourinho'yu gönderme kararının doğruluğu bugün tamamen onaylanmıştır.. (Çok daha önceden de belli olmuştu gerçi ya) Başa geldiğinden beri saydırılan, teknik, taktik, otorite konusunda yerden yere vurulan Avram Grant 2008'deki Chelsea'ye kendi imzasını atmayı başarmıştır.. Tam anlamıyla bir total futbol oynayan Mourinho Chelsea'sinden ise çok daha savunmaya yönelik, katı bir defans-orta saha bütünleşmesine dayanan, hücum varyasyonları daha kısıtlı ama çok daha sıkı bir savunmayı ortaya çıkaran adam Avram Grant'tir.. 4-3-3'ü bozmadı, bloklardaki oyuncu yapılarını değiştirmedi ama kesinlikle Mourinho'dan farklı, onun takımına göre bazı dezavantajlara ama önemli avantajlara sahip bir takım ortaya çıkarmayı da başardı..

Yok mudur Avram Grant'in başarısında Jose Mourinho'nun payı.. Sonuna kadar vardır.. Ama Mourinho'nun ilk senesindeki başarısında da kimse tarafından dillendirilmeyen Claudio Ranieri'nin iyi kötü kurduğu defansif sistem ve yapının önemli bir payı vardı.. O fazla dikkate alınmadı zamanında, şimdi mutlaka bazı şeylere dikkat edilecektir.. Bunda sorun yok.. En başından beri Mourinho'nun gidişinin Chelsea için hayırlı olduğunu savunan biri olarak Avram Grant'ın gösterdiği başarıya ek olarak sevindim.. Peki bunu savunmam Jose'nin şu alemin en iyi 2-3 teknik direktöründen biri olduğu gerçeğini değiştiriyor mu? Asla.. Yeni gittiği takımda zaten gösterir de bunu..

Bir de penaltılar atılırken, özellikle Chelsea avantajı ele geçirmişken iki taraftaki kabullenmişlik ve heyecansızlığı anlayamadım ben.. İş tersine dönüp United kupayı kazanınca öyle olmadığı ortaya çıktı ama özellikle ilk 5 penaltı bitmeden ortamdaki atmosfersizlik bir tek bana mı yansıdı?