Orlando Magic 103-90 Cleveland Cavaliers

Dwight Howard'dan anlatılmaz yaşanır bir basketbol performansı.. İzlemeyenler Dwight Howard özelinde çok şey kaçırdı.. Kesinlikle hayatımda izlediğim en iyi D12'ydi bu ki performansı NBA play-off'larında, konferans finalinde, konferansın en iyi takımına karşı en önemli maçta gösterdi.. Kaan Kural sık sık abartır böyle durumları ama ShaQ benzetmelerinde kesinlikle haklıydı.. Bu Dwight'ın bu oyunu kesinlikle Hall of Fame'deki efsanelerin performansları yanında durmayı hak eden bir performanstı.. Tabii bir anda gösterilen gelişim sonrasında Kural yine fazlasıyla abartıp mental gelişim, 2-3 kat olgunlukla hemen doruklara çıktı beklendiği gibi ama NBA'e girdiğinden beri kendisine hücum silahı ekleyememesi nedeniyle eleştirilen, sırtı dönük oyunu olmadığı gibi kısa-orta mesafe şutu da yapamayan Dwight'ın bu maçtaki performansı fazla abartılmamalı.. Önemli olan şudur bu geceyle ilgili, yapabileceğini gösterdi.. Kısa ve öz.. Dwight Howard net bir proje.. Basketbol oynayan 21-22 yaşındaki bir gencin o vücuda erişebilmesi mümkün değil.. Bilimsellik emrine amade ve her şey planlı yapılıyor.. Basketbol gibi çok ağır bir sporu böylesine zor bir mertebede yapıp aynı zamanda 20 yaşında böyle bir vücuda sahip olmak mümkün değil.. Steroidler zaten mümkün değil.. Bu durumda bilimum tozların emrine amade olduğunu, bu adamın günün her anında elinde shake'lerle yaşadığını anlamak zor değil.. Böylesine bilimsel bir ortamda şu vücudu ortaya çıkarıyorsanız bunu kullanmalısınız.. Eğer Varejao ve Ben Wallace'ı rahatlıkla itebiliyorsanız, vasatın üstünde bir post up oyununuzun olmaması için berbat bir basketbol zekanız olması gerekiyor ki D12 bu konuda eksikleri olsa da öyle bir kütük değil.. Muhtemelen sadece omzundaki kaslar benim bütün vücüdumdaki kas kütlesini karşılayabilecek bu adamın o kütleyi bu geceki gibi kullanması gerekiyor.. Öylesine özel bir performanstı ki, bunu gören hep aynısını bekler bundan sonra ama gelmeyecek tabii.. Carmelo'yu 2 maçla mental olgunluğa ve büyük süperstarlığa kavuşturan, daha sonraki çöküşten sonra fazla yüceltmişiz Melo'yu diyen Kaan Kural Dwight'ta yine uçtu ama önemli değil.. Melo'dan daha çok hak ettiği de basketbol gerçeği zaten..

Vasatın altında bir pasör olan Dwight'ın gelen bütün double team'leri muhteşem cezalandırdığı bir gecede Rafer Alston bile sırıtamadı.. Çok rahat geçtiler Cleveland'ı final maçında.. Normal sezonun son maçında Boston'u farka yatırdılar diye uzun zamandır görmediğim şebeklikleri yapan Cleveland takımını 8-0'lık play-off'tan sonra böyle tokatlayan Orlando için de çok sevindim diyebilirim.. Biz Laker'lar Keltleri sevmeyiz fazla ama normal sezonun o son maçındaki muameleden sonra bu nasıl bir görmemişliktir demiştim.. O kepazeliklere Mo Williams liderliğinde devam eden Cleveland camiasının bu seriden gereken dersleri çıkartacağını umuyorum.. Normal sezonda müthiş giden, play-off'a da inanılmaz giren Cleveland'ın Orlando'ya toslaması tamamen takımların birbirine karşı gösterdiği uyumla ilgilidir.. Rashard Lewis'i 4 numaraya çeken Orlando Cleveland'ın antidotu olmayı başardı.. Mike Brown takımı kısaltsa Zydrunas'ın tek uzun konumunda Dwight karşısındaki acizliği ortaya çıktı, 4 kısalı Varejao ya da Ben Wallace'lı kadroysa hücumda çok kısır kaldı.. Orlando Cleveland'ın kriptonitiydi.. Lakers karşısında bu denli etkileyici olacağını sanmıyorum Orlando Magic'in ki onu da ayrı bir seri olarak değerlendiririz.. Fakat bu geceki Dwight Howard'ın benzer performanslarını Lakers'a karşı da gösterebilecek olması, 30 dakikayı Lamar ve Gasol front court'uyla oynayan Lakers için çok ciddi uyarıdır.. Şimdiden çalışmaya başlaması gerekiyor Phil Jackson'un.. Mickael Pietrus'un geldiği boyutu da ağzım açık izlediğimi belirtmem gerekiyor.. Lakers büyük bir şansla saha avantajını yakaladı NBA Finalleri'nde.. Bundan sonrasıysa takımların birbirlerine karşı nasıl uyum sağlayacağı üzerinden şekillenecek..

Finallere hoşgeldin Hedo..